In ons gesprek gaan we dus een aantal zaken afkaarten. Zoals de inhoud van de toespraak. Hoe wordt de toespraak, persoonlijk of niet persoonlijk, serieus of met humor? De lengte van een toespraak ligt eigenlijk al een beetje vast. Dat heeft te maken met het concentratievermogen van vrijwel ieder mens. Na ongeveer 15 minuten haakt men af, gaat om zich heen kijken en wordt ongeïnteresseerd. Fnuikend voor de spreker maar ook voor alle aanwezigen omdat ze niets meer meekrijgen. Na die 15 minuten zijn we dan ook bij de huwelijksvragen aangekomen, de trouwbelofte. Iedereen is weer scherp, en let dus goed op bij het geven van het ja-woord en bij het tekenen van de akte.
We gaan het hebben over het spelen van muziek. Wordt er muziek gespeeld bij jullie binnenkomst en bij het verlaten van de trouwzaal? En bij het ondertekenen van de akte? Ik raad het laatste jullie absoluut aan omdat er anders een stil en doods moment ontstaat.
Gaan jullie ringen uitwisselen? Of iets anders, bijvoorbeeld een horloge, een halsketting of een armband? En doen jullie dat tijdens de trouwplechtigheid? Of tijdens de kerkdienst? En als het in de trouwzaal plaats vindt gaan jullie er dan iets bij zeggen? Zoals “Ik geef jouw deze ring als …”.
En waar willen jullie gefeliciteerd worden, in de trouwzaal, of daarbuiten, direct na de trouwceremonie of na de kerkdienst?